بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی آی اس دی پی در مقاله ای با قلم «جاگانات پاندا» نوشت: با توجه به اینکه سال ۲۰۲۴ در هند سال انتخابات است، نخست وزیر «نارندرا مودی» نسبت به چین تسلیم ناپذیر خواهد بود. کنترل ها و محدودیت های موجود بر روی سرمایه گذاری های چینی در هند به شکل شدیدتری ادامه خواهد یافت. پیگیری شبکه زنجیره تامین اقتصادی ضد چین به کانون اصلی رویکرد سیاست خارجی هند در هند و اقیانوس آرام تبدیل خواهد شد. در عین حال حداقل با توجه به نگرش کنونی هند مبنی بر اجتناب از تشدید تنش، باید انتظار داشت که پس از انتخابات روند خزنده به وضعیت بن بست در روابط باز خواهد گشت.

ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

روابط هند و چین در سال ۲۰۲۴ چگونه خواهد بود؟ در سال ۲۰۲۳ روابط هند و چین تحت تاثیر تنش‌های تهاجمی منفعلانه عمدتاً به دلیل رشد جهانی پیش‌بینی شده هند و موفقیت کنونی مبتنی بر امنیت با ایالات متحده قرار گرفت. عدم حضور «شی جین پینگ»، رئیس‌جمهور چین در اجلاس گروه ۲۰ در هند بر شدت تنش ها افزود و هند نیز در حال تشدید سرکوب تولیدکنندگان گوشی های هوشمند چینی بود.

این سناریو در سال‌های آینده با گرایش فزاینده امنیتی-فناوری هند به ایالات متحده آمریکا و گسترش تنش بین چین و ایالات متحده و «جنگ سرد فناوری» با هدف جلوگیری از پیشرفت‌های طرف مقابل در فناوری جدید – نشانه‌ای برای هژمون عصر دیجیتال – آشکارتر خواهد شد. بنابراین تعامل تجاری و اقتصادی نیز دیگر عامل تثبیت کننده نیست. آیا رئالیسم پراگماتیک پیروز خواهد شد یا هند و چین از نقطه بی بازگشت موجود عبور خواهند کرد و وارد یک جنگ محدود خواهند شد؟

قطعاً درگیری دسامبر ۲۰۲۲ نشان داد که خصومت های کنترل نشده بین دو کشور به طور فزاینده ادامه دارد. با این حال خبر خوب این بود که این حادثه در سال ۲۰۲۳ تشدید نشد، با جلسات غیرمنتظره که تأثیر درگیری را کمرنگ کرد. با این حال، بی‌اعتمادی اساسی و جنگ‌های روان‌شناختی همراه با آن انعطاف‌پذیری اندکی را در روابط باقی‌نهاده است.

مبارزه جهت رهبری جنوب جهانی

در اوایل سال ۲۰۲۳ هند با سازماندهی اجلاس «صدای جنوب جهانی» که شامل چین نبود، همسایه رقیب را در یک حوزه ژئوپلیتیکی مهم و استراتژیک منزوی کرد. این امر همچنین نشان دهنده بلوغ، زیرکی و سنگینی دیپلماتیک هند بود که در اواخر سال نیز اجلاس گروه ۲۰ را رنگ آمیزی کرد و مذاکرات برای اعلامیه نهایی را تسهیل کرد – شاهکاری که توسط جامعه بین المللی تحسین شده است.

در سال ۲۰۲۴ و پس از آن، چمن سیاست خارجی مناقشه‌برانگیزتری قابل مشاهده خواهد بود و چین جذب رهبران جهانی جنوب منهای هند را تشدید می‌کند، خواه از طریق طرح یک کمربند ویک جاده یاگروه ۷۷

پیشتازی دهلی در ادغام جنوب جهانی برای چین سخت بوده است. این امر برنامه سیاست خارجی شی، به ویژه دیپلماسی پیرامونی او را که بیشتر از طریق ابتکار یک کمربند یک جاده (BRI) ساخته شده و در مرکز جاه طلبی او برای تحقق «اهداف صدمین سالگرد» قرار دارد، مختل می کند. در سال ۲۰۲۴ و پس از آن، سیاست خارجی مناقشه‌برانگیزتری قابل مشاهده خواهد بود و چین جذب رهبران جهانی جنوب منهای هند را تشدید می‌کند، خواه از طریق طرح یک کمربند ویک جاده یا G۷۷ چین.

مواضع هند و چین در جنگ حماس و اسرائیل نشان می دهد که چگونه مسیرهای آینده آنها برای جنوب جهانی پیش خواهد رفت

باید گفت مواضع هند و چین در جنگ حماس و اسرائیل نشان می دهد که چگونه مسیرهای آینده آنها برای جنوب جهانی پیش خواهد رفت: موضع ضد غرب بی ابهام چین تا دیپلماسی سخت غیر غربی، نه ضد غربی هند. حمایت «تزلزل ناپذیر» چین از آرمان فلسطین، برخلاف موضع بی‌طرف هند و در عین حال متمایل به اسرائیل باعث شده است چین در جهان عرب و در حال توسعه امتیازات خود را به دست آورد. با این حال از آنجایی که هند آشکارا طرف اسرائیل را نگرفته است (دهلی نو خواستار راه حل دو کشوری است)، این تردید وجود دارد که روابط هند با جهان عرب یا جنوب جهانی در سال ۲۰۲۴ تحت تأثیر قرار گیرد.

با توجه به اینکه سال ۲۰۲۴ در هند سال انتخابات است، نخست وزیر «نارندرا مودی» نسبت به چین تسلیم ناپذیر خواهد بود. کنترل ها و محدودیت های موجود بر روی سرمایه گذاری های چینی در هند به شکل شدیدتری ادامه خواهد یافت. پیگیری شبکه زنجیره تامین اقتصادی ضد چین به کانون اصلی رویکرد سیاست خارجی هند در هند و اقیانوس آرام تبدیل خواهد شد. در عین حال حداقل با توجه به نگرش کنونی هند مبنی بر اجتناب از تشدید تنش، باید انتظار داشت که پس از انتخابات روند خزنده به وضعیت بن بست در روابط باز خواهد گشت.

همزمان با آن برخورد شخصیت‌های قوی‌تر به نمایش گذاشته می‌شود. سال ۲۰۲۳ به نقطه عطفی برای دیپلماسی شخصی مودی تبدیل شد، به ویژه با غرب که نمونه آن سفر دولتی مودی به ایالات متحده و به عنوان مهمان افتخاری در رژه روز باستیل در فرانسه بود. مودی با دور ماندن از نشست سران در روسیه، عجله ای برای برگرداندن پیروزی های دیپلماتیک خود در سال ۲۰۲۴ ندارد.

در مقابل، تصویر شی از زمان وقوع بحران کووید-۱۹ در کسادی بوده است و روند رشد کند اقتصاد و سیاست‌های داخلی پرخطر (از جمله وزرای ناپدید شده و پاکسازی‌های نظامی) بر تصویر بر تاثیر گذار بوده است. در سال ۲۰۲۴ احتمالاً رشد اقتصادی چین بیش از پیش مختل خواهد شد، تا حد زیادی به دلیل کنترل شخصی شی بر امر سیاست گذاری که بیشتر شده و مانع از نوآوری می شود. عواملی مانند پیری جمعیت، مشکلات بیکاری و اتکای بیش از حد به واردات (از غذا گرفته تا مواد خام) نیز نقش مهمی ایفا خواهند کرد. خط سیر متضاد صعودی و نسبتاً پایدار هند به رقابت دامن می زند.

جنگ سرد شخصیت محور بین شی و مودی در سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد یافت و بر روابط کلی چین و هند تأثیر می گذارد

بنابراین جنگ سرد شخصیت محور بین شی و مودی ادامه خواهد یافت و بر روابط کلی چین و هند تأثیر می گذارد. چین حتی ممکن است در برابر ایده بازگشت مودی به قدرت مقاومت کند، اما به شدت از اجتناب ناپذیر بودن آن آگاه است. با در نظر گرفتن همه عوامل، سیاست خارجی چین در قبال هند انعطاف ناپذیرتر خواهد شد.

روند سخت در روابط دیپلماتیک و اقتصادی هم بر مناقشه مرزی و هم برای ثبات منطقه ای پیامدهای منفی خواهد داشت. در مورد مناقشه مرزی باید گفت تقویت زیرساخت‌های مرزی توسط چین و هند در حال تبدیل شدن به یک عامل پایدار اختلاف استراتژیک است – به ویژه افزایش سرمایه گذاری استراتژیک هند در مناطق مرزی و در منطقه شمال شرقی آن چین را عصبی کرده است. علاوه بر این روابط نظامی چین و پاکستان با توجه به افول اقتصادی پاکستان، تشدید تهدید مضاعف علیه هند و در نهایت پیچیدگی‌های تنش‌آمیز برای منطقه ادامه خواهد یافت، زیرا هر سه همسایه از قدرت‌های هسته‌ای هستند.

در نتیجه برای هند ضروری است که کنترل اولیه خود را در روابط با روسیه از دست ندهد. با غیبت مودی در نشست سالانه سران در روسیه ممکن است این تصور ایجاد شود که روابط مسکو – دهلی نو روند سردی دارد اما استقبال گرم رئیس جمهور روسیه از وزیر امور خارجه هند و ارسال پیام شخصی برای مودی نشان دهنده واقعیت دیگری است: روسیه نمی تواند دوستان خود را یا هند را به عنوان یک بازار انرژی از دست بدهند و ممکن است مایل باشد نیاز ژئوپلیتیکی هند برای ایجاد سرمایه با کشورهای اروپایی را نادیده بگیرد یا با آن سازگار شود. با امضای پروتکل ۲۰۲۴-۲۰۲۸ در حوزه های مختلف، روابط روسیه و هند ثابت به نظر می رسد.

همگرایی نقاط اشتعال منطقه ای

مشارکت رو به رشد و پایدار هند نه تنها با امریکا بلکه با ژاپن موضع آن در مقابل چین را سخت تر کرده است و ادامه ارتباط با اتحادیه اروپا که روابط استراتژیک با هند را به عنوان مقابله با اجبار اقتصادی چین در اقیانوس هند و اقیانوس آرام تقویت کرده است، بر نگرانی مداوم چین خواهد افزود. روابط دوجانبه رو به رشد هند با قدرت های منطقه ای مانند کره جنوبی و حتی تایوان نیز در مانور دادن در مقابل چین نقش خواهد داشت. پس از سال ۲۰۲۴، دولت جدید هند باید به دنبال استفاده از آسیب‌پذیری‌های عمیق فن‌آوری چین در تایوان باشد، به‌ویژه اگر حزب دموکرات ترقی‌خواه حامی استقلال دوباره به قدرت برسد.

به این ترتیب موفقیت جزئی هند به ویژه در گفتگوی چهارجانبه امنیتی (Quad) باعث ایجاد نگرانی در چین شده است و منادی امید برای توسعه همبستگی منطقه‌ای در برابر تلاش‌های چین برای تغییر وضعیت موجود خواهد بود. محبوبیت فزاینده کواد در جنوب شرقی آسیا گواهی بر رشد آن به عنوان یک موجودیت فراگیر علیرغم برخی انتقادات به نفع هند است.

به طور خلاصه موضوع همکاری منطقه‌ای «برد-برد» از سوی چینی‌ها یا حتی تهدید دائمی مبنی بر تبدیل شدن به یک تعهد اقتصادی برای وادار کردن هند به اتخاذ موضعی متداول‌تر در قبال چین در آینده نزدیک کافی نخواهد بود. با توجه به پیچیدگی‌های دوره جدید که به نفع هند است و به نظر می‌رسد علیه چین باشد – که عمدتاً نتیجه تهاجم غیرضروری و تاکتیک‌های اجباری خود چین است – تعامل هند و چین با یا بدون جنگ هیمالیا خطرناک‌تر خواهد شد.