به گزارش آذرمغان، فرمانداران شهرهای اطراف یکی پس از دیگری توسط استاندار انتخاب شد؛ اردبیل، خلخال، نمین، نیر، گرمی، سرعین، مشگین شهر، بیله سوار و این وسط مانده اصلاندوز انگوت و البته پارس آبادمغان؛

با دو شهرستان اصلاندوز و انگوت که اندک مَدیدی است شهرستان شده اند کاری نداریم که قرار است چه کسی فرماندار شود! اما پارس آبادمغان؛ شنیده ها حاکی از آن است گزینه هایی که از جانب استانداری برای فرمانداری پیشنهاد می‌شوند یکی پس از دیگری مورد قبول نماینده، جبهه ها و جریانات منطقه و پارس آبادمغان واقع نمی‌شوند و هر کدام از گزینه ها به نوعی از گردونه پیشنهادات حذف می شوند و مشخص نیست بالاخره سکان فرمانداری سیاسی ترین شهرستان استان به چه کسی سپرده خواهد شد.

طولانی شدن پروسه انتخاب فرماندار پارس آبادمغان در حالیست که اخیرا نیز شنیده ایم گزینه غیربومی به نام (م – ع) که سال ۹۱ نیز زمانی فرماندار یکی از شهرهای استان اردبیل بود برای فرمانداری پارس آبادمغان نهایی شده است و به احتمال زیاد تکلیف فرمانداری پارس آبادمغان هفته آینده مشخص خواهد شد.

به راستی که این حجم از اختلافات و جبهه بندی ها در این شهرستان از کجا آب میخورد؟

باید قبول کرد که شهرستان پارس ابادمغان سالیان درازی است که از نبود یک هویت اجتماعی مشترک و همچنین ضعف فرهنگ سیاسی رنج می برد؛ فرهنگی که به یک گفتمان سیاسی مشترک تبدیل شود و اجازه ماجراجویی به منفعت طلبان ندهد.

بالاخره فرماندار پارس آبادمغان انتخاب خواهد شد اما نکته مهم آنجاست که اگر این درد درمان نشود همچنان چند قطبی ها در این شهرستان ادامه دار خواهد بود، چند قطبی هایی که بی شک بازنده آن مردم هستند.

اصلاح فرهنگ سیاسی این شهرستان منوط به تربیت مدیران و سیاستمدارانی مردمی است که از دل بدنه مردم و تشکل های مردمی منطقه بیرون بیایند و قدرتشان اعتباری نبوده و برخواسته از مردم و اعتماد آنان باشد. باید دانست شخصیت های اجماع ساز مردمی وارداتی نیستند که از شهر و استان های همجوار وارد این شهر شوند و تجربه چنین اقداماتی خود گواه تلخی بر این ادعاست.

باید توجه داشت تحقق و تربیت چنین اشخاصی، قوت یافتن تشکل های مردمی برای تعقیب و مطالبه گری اقدامات مدیران فعلی را میطلبد تا نسلی در این اثنا تربیت شوند. وضعیت مطالبه گری و حساسیت مردمی در شهرستان اصلا وضعیت مطلوبی نیست و بی تفاوتی و ساده انگاری مباحث و جریانات شهرستانی، خواه ناشی از آلام فرهنگی نظیر راحت طلبی و یا  آلام سیاسی نظیر ضعف تحلیل میخواهد باشد به هیچ عنوان مطلوب این شهرستان نیست.

باید دانست هر چه حضور مردم در صحنه سیاست کمرنگ تر شود بستر برای ماجراجویی منفعت طلبان در پس پرده انتصابات پررنگ تر خواهد شد و این مهم جز با میدان داری حلقه های میانی در عرصه مطالبه گری و بیداری مردم محقق نخواهد شد.

نمی دونیم چرا این دوره از جابجایی ها چرا اینقده روش معرفی فرماندار طولانی شده. در دوره های قبل که چنین فضایی یادمان نمیاد و فرماندار سرراه عوض می شد! حال فضا عوض شده؟ روشها عوض شده؟ یا اینکه … چی بگیم والله. خدابه خیر کند.

انتهای پیام/