به گزارش آذرمغان به نقل از شهرخوان، بسیاری از نهادها و آژانس‌های بین‌المللی نظیر اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد اخیراً بر پایداری محیط زیست، کاهش انتشار گازهای آلاینده هوا و به حداقل رساندن اثرات جزایر گرمایی تمرکز کرده‌اند. اکنون زمان آن رسیده که خیابان‌ها را نیز در مسائل مربوط به محیط زیست سهیم و آن‌ها را به گونه‌ای طراحی کرد تا بیشترین فایده را برای پایداری شهر به ارمغان آورد. در واقع برنامه‌ریزان شهری می‌توانند از طریق سرمایه‌گذاری در خیابان‌های پایدار، وضعیت محیط زیست، کیفیت هوا و تغییرات اقلیمی را بهبود بخشند و در مسیر رسیدن به اهداف توسعه پایدار گامی بلند بردارند. سوالی که در اینجا ممکن است ذهن مخاطب را درگیر کند اینکه مقامات شهری چه مولفه‌هایی را باید برای طراحی مناسب خیابان‌ها در نظر بگیرند تا به اهداف مورد نظر دست یابند؟
ریزاقلیم‌ها
خیابان‌ها هر چه از پوشش سبز بیشتری برخوردار باشند، بیشتر می‌توانند در پایداری محیط اطراف خود سهیم باشند. به عبارت دیگر درختان و بوته‌های خیابانی با انتشار اکسیژن و جذب دی اکسید کربن، به بهبود کیفیت هوا و کاهش اثرات جزایر گرمایی کمک زیادی می‌کنند. از سوی دیگر پوشش سبز خیابان‌ها و فضاهای عمومی نیاز به انرژی شهری را به حداقل می‌رساند که این امر به سهم خود، نقش مهمی در تهویه هوای سازه‌های اطراف ایفا می‌کند.
کاهش آلودگی‌های صوتی محیط
آلودگی صوتی به خصوص در کلانشهرها یکی از بحران‌هایی است که بشر امروزی با آن دست و پنجه نرم می‌کند چرا که اختلال در خواب و تمرکز را در پی دارد. البته برنامه‌ریزان شهری به گونه‌های مختلف می‌توانند اثرات صوت بر زندگی بشر را به حداقل برسانند که از مهم‌ترین راهبردهای آن می‌توان به افزایش پوشش سبز شهری اشاره کرد. در واقع، درختان و سایر گیاهان سبز می‌توانند از طریق جذب، انکسار و انحراف صدا باعث کنترل صوت شوند و از سوی دیگر، صداهای ناهنجار را از طریق حرکت برگ‌ها، به اصوات دلپذیر تبدیل کنند.
کیفیت هوا
در طراحی شهری قرن بیستم، خودروها بیش از مردم مورد توجه برنامه‌ریزان شهری قرار گرفت و در نتیجه خیابان‌ها برای وسایل حمل و نقل موتوری و نه انسان‌ها طراحی شد. در نتیجه این فرآیند، تراکم خودرویی روز به روز در خیابان‌ها افزایش یافت که این امر به سهم خود آلودگی خطرناک هوا را در پی داشت. اما خبر خوش اینکه، اخیراً و به خصوص پس از ظهور ویروس کرونا، طراحان توجه خود را بر عابران پیاده، دوچرخه‌سواران و حمل و نقل پاک بیش از پیش معطوف کرده‌اند. ما امروزه شاهد بسته شدن بسیاری از خیابان‌های سراسر دنیا به روی خودروهای حمل و نقل موتوری و ترویج تردد سبز هستیم که این امر بدون شک بهبود قابل توجه کیفیت هوا را در بر خواهد داشت.
مدیریت آب و پیشگیری از وقوع سیل
اگر در طراحی خیابان‌ها، زیرساخت‌های سبز به میزان کافی مورد توجه قرار گیرد آنگاه به مدیریت رواناب‌ها و پیشگیری از وقوع سیل در شهرها کمک زیادی خواهد شد. در واقع، درختان و گیاهان خیابانی همانند مانعی بر سر راه آب باران عمل می‌کنند و از ورود رواناب‌ها به پیاده‌روها و سازه‌ها جلوگیری می‌کنند. از سوی دیگر، خاک باغچه‌های خیابانی، آب باران را به خود جذب می‌کند و مانع جمع شدن آن در مسیرهای تردد می‌شود. مهم‌تر از همه اینکه، برنامه‌ریزان شهری می‌توانند خیابان‌ها را به گونه‌ای طراحی کنند تا از آب باران برای آبیاری فضاهای سبز بهره ببرند.
نقش فضاهای سبز در سلامت انسان
شواهد حاکی است که گذراندن چند دقیقه در فضای سبز می‌تواند تا چند ساعت انسان را از استرس و تنش‌های روحی دور کند. بنابراین، هر چه پوشش خیابان‌ها سبزتر باشد، ساکنان از روحیه‌ای شادتر برخوردار خواهند بود که این امر به سهم خود می‌تواند نقش مهمی در کاهش ارتکاب جرم و جنایت ایفا کند.
انتهای پیام/
