اعلام اسامی رد صلاحیت شده ها از سوی هیأت نظارت، موجی از شادی و سرور را در اردوی تعدادی از کاندیداها به راه انداخت.

برخی ها هورا کشیدند و از خود بی خود شدند. جریانی از تبریکات و به به و چه چه به راه انداختند و از این که موفق به جلب نظر مثبت هیأت نظارت شده اند به عنوان یک قهرمان چه خود و چه هوادارانشان سر از پا نشناختند.

شادی برخی ها همچون شادی و سرور راه یافتگان به مجلس بود . برخی ها نیز صحبت از پدیده ها و تسخیر قلوب و انتخاب حتمی و چیدمان مدیران آینده پرداختند و چنان دل خوش و سرمست از تأیید صلاحیت که در آسمان ها سیر کردند و به زمین و زمان دهن کجی نمودند.

در گیرودار همه قهرمانی های حاصل از تأیید صلاحیت ها به راه افتادن توپخانه تبلیغاتِ پولی در فضای مجازی و بت سازی ها و چهره پردازی ها نیز قابل توجه بود.

اگر منشأ پول های بی حساب و کتاب هزینه شده در راه تأمین باروت توپخانه های مجازی مشخص گردد اهداف خیلی ها به مردم روشن شده و نام و یاد آن ها از ذهن ها محو و به طور کلی از بین می رود.

راه درازی در پیش است. چه کسی به آقایان خوش خیالِ مسرور از تأیید صلاحیت ها گفته است که امکان بازگشت ردصلاحیت شده ها به صحنه و رد تأیید صلاحیت شده ها وجود ندارد؟

تا اسفند ماه بدانیم که “خمیر چوخ سو آپارار” بی جهت کاندیدا های ساده و دوستدار پست و مقام و دل باخته صندلی بهارستان را دچار توهم نکنیم و افراد ضعیف النفس را عاملی برای دریافت های مالی بیشتر قرار ندهیم.

بدانیم که راه دراز است و بی جهت از حالا بر طبل پیروزی زدن و به دروغ امیدوار نمودن رفتاری دور از انسانیت و مردانگی محسوب می شود.

  • نویسنده : نادر پرستار