بهنام صحرانورد؛ بازار: انگیزه نگارش این تحلیل، سکوت، انفعال و بی اعتنایی مجلس شورای اسلامی به مطالبات جامعه فاخر فرهنگیان می باشد. لایحه رتبه بندی معلمان، توسط دولت گذشته در تاریخ ۲۶ اسفند ماه سال ۱۳۹۹ تقدیم مجلس شده است. مجلس شورای اسلامی با تعلل بسیار، این لایحه را در ۹ ماده و ۸ تبصره […]

بهنام صحرانورد؛ بازار: انگیزه نگارش این تحلیل، سکوت، انفعال و بی اعتنایی مجلس شورای اسلامی به مطالبات جامعه فاخر فرهنگیان می باشد.

لایحه رتبه بندی معلمان، توسط دولت گذشته در تاریخ ۲۶ اسفند ماه سال ۱۳۹۹ تقدیم مجلس شده است.

مجلس شورای اسلامی با تعلل بسیار، این لایحه را در ۹ ماده و ۸ تبصره در ۱۵ اسفند ماه سال ۱۴۰۰ به تصویب رسانده و در ۱۶ اسفندماه به تایید شورای محترم نگهبان رسیده است.

آن چه در واپسین روزهای سال گذشته کام تلخ جامعه فرهنگیان را زهر آگین نمود، بی اعتنایی بخش هایی از دولت به مصوبات قانونی بود.

مجلس یازدهم موسوم به مجلس انقلابی، می بایست در مقابل این کارشکنی، اقدام عاجل می نمود.

هیات رئیسه مجلس می بایست با احضار وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، دلایل استنکاف مجموعه های درگیر در این مسأله را شناسایی نموده و کارآمدی خود را نشان می داد.

حضور اندک معلمان در مجلس شورای اسلامی، باعث کاهش جایگاه جامعه فرهنگیان در ساختار نظام اداری کشور گردیده است.

این چه مجلسی است که نه نظام رتبه بندی را در قالب طرح به صحن مجلس آورده است و نه نمی تواند از مصوبه خود دفاع کند، اما داعیه حمایت از معلمان را دارد.

اگر این مجلس، انقلابی و کارآمد بود، می بایست در کمترین زمان ممکن نسبت به تضییع جایگاه جامعه فرهنگیان واکنش نشان می داد.

معلمان مظلومی که رخت سفر بسته و نمی توانند ادامه مسیر دهند و تنها دلخوشی آن ها اسکان در مدارس می باشند، چگونه از ناکامی مجلس ذهن خود را آرام کنند.

دولت و به ویژه نمایندگان مجلس بدانند که ظرفیت عظیم جامعه فرهنگیان با رویکردی جدید می توانند حقوق از دست رفته خود را پس بگیرند.

تشکیل کمپین سراسری مجلس شورای اسلامی دوازدهم، با حضور حداکثری معلمان در مجلس، باید در سراسر کشور توسط جامعه فاخر و مظلوم فرهنگیان، به عنوان تنها راه کار عبور از این تلخ کامی ها ملحوظ گردد.

انتهای پیام/
منبع خبر: بازار