آیت الله سیستانی مرجع عالقدر شیعه در عراق امروز شنبه به یک استفتاء درخصوص روزه داری در ماه مبارک رمضان در سایه ادامه شیوع ویروس کرونا پاسخ دادند.

به گزارش آذرمغان به نقل از خبرگزاری تسنیم، دفتر آیت الله سیستانی در بیانیه خود سوالی را به همراه پاسخ آیت الله سیستانی به شرح زیر آورده است.

“ماه مبارک رمضان نزدیک می شود و ویروس کرونا همچنان به گسترش در مناطق مختلف ادامه می‌دهد و پزشکان توصیه می‌کنند که برای احتمال کاهش ابتلا به این ویروس خطرناک در فواصل زمانی نزدیک آب بنوشید زیرا کمبود آب بدن ایمنی آن را کاهش می‌دهد و خشک بودن گلو در صورت رسیدن ویروس به آن، بستر را برای انتقال آن به دستگاه تنفسی مهیا می‌کند. این در صورتی است که نوشیدن آب می‌تواند به شستن ویروس و حرکت آن به سمت معده و از بین رفتن آن کمک کند. حال آیا روزه ماه رمضان امسال از مسلمانان به این علت ساقط می شود؟”

براساس این بیانیه، آیت الله سیستانی پاسخ دادند: “وجوب روزه داری در ماه رمضان یک تکیف فردی است و هر فردی که شروط وجوب را داشته باشد، باید صرف نظر از وجوب آن برای دیگران یا عدم وجوب آن برای آنها، روزه بگیرد.”

آیت الله سیستانی افزودند: “اگر ماه رمضان آینده برای مسلمان فرا برسد و در صورت اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، نگران مبتلا به کرونا در صورت روزه داری باشد، وجوب روزه از او نسبت به هر روزی که نگران است که اگر روزه بگیرد، مبتلا به بیماری شود، ساقط می‌شود.”

اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را تضعیف کند تا اینکه به گونه ای شود که خردمندان به آن توجهی نمی کنند – ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش های پزشکی و رعایت موارد ضد عفونی مکرر و نظیر آن – و در او هیچ سختی شدید و غیرقابل تحملی وجود نداشته باشد، وجوب روزه از او ساقط نمی شود.

اما درباره آنچه گفته شد که پزشکان نوشیدن آب را در دوره های نزدیک به هم به منظور جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می کنند – به این دلیل که احتمال ابتلا به ویروس کرونا را مرتفع می کند – این امر مانع وجوب روزه نمی شود به جز کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلا به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد– ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه های احتیاطی پیشرفته – و اما دیگران باید روزه بگیرند.

بنابر این کسانی که می توانند کار خود را در ماه رمضان رها کنند و در خانه بمانند به گونه ای که از ابتلا به بیماری در امان بمانند، وجوب روزه از آنها ساقط نمی شود و اما کسانی که به هیچ دلیلی نمی توانند کارشان را رها کنند و ترس از این دارند که اگر در طول روز آب ننوشند به ویروس مبتلا می شوند، و هیچ کار دیگری نتوانند انجام دهند که آنها را از ابتلا به بیماری مصون نگه دارد، روزه بر آنها واجب نیست، هرچند که تظاهر به افطار در ملا عام از سوی آنها جایز نیست.
کاملا مشهود است که روزه رمضان از مهم ترین فرایض شرعی است و ترک آن جز به دلیل عذر واقعی جایز نیست و هر انسانی در این که عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر نسبت به دیگران از وضع خود آگاه تر است.

انتهای پیام/