عوامل زیادی دست‌به‌دست هم دادند که دومین دریاچه شور جهان تا سرحد مرگ خشک شود و به جز نمک زار دیگر صحنه‌ای از آن باقی نماند و حتی گاهی هم جسم بی‌جان آن را از روی نقشه جغرافیایی کشور نیز حذف می‌کردند.
بی‌رحمی طبیعت، ابرها، رودخانه‌ها را می‌توان از عواملی دانست که نقش بسیار کمی در خشک شدن دریاچه ارومیه داشتند و در نهایت نیز همین عوامل دست‌به‌دست هم دادند و دریاچه جان باخته این شهر را دوباره زنده کردند.
اما نباید از نقش بسیار زیاد انسانی در خشک شدن دریاچه ارومیه چشم پوشی کرد و در نهایت گفت کار روزگار است چرا که با مسئولان آذربایجان غربی در دهه 60 و 70 با احداث جاده‌ای به طول 11 کیلومتر از وسط دریاچه ارومیه مهر تأیید بزرگی برای قتل این دریاچه زدند.
از طرف آذربایجان شرقی نیز در حدود 5 کیلومتر خاکریز احداث شد و فقط یک و نیم کیلومتر برای گردش جریان آب در دریاچه ارومیه باقی ماند و اگر این خاکریز به طور کامل احداث می‌شد دیگر خبری از این دریاچه نبود.
بعد از احداث پل میانگذر در فاصله یک ونیم کیلومتری باقی مانده، خیلی از افراد اعتقاد داشتند که این پل سبب خشکی دریاچه ارومیه شد و جالب‌تر از همه این است که کسی به مسئولان و مهندسانی که در ساختن خاکریز یا طناب دار این دریاچه نقش داشتند اشاره‌ای نمی‌کنند.
حال صحبت از این موضوع است که در میان این خاکریزها دریچه‌هایی ایجاد شود که آب دریاچه بتواند از تمامی نقاط در گردش باشد و با تصویب این موضوع معلوم نیست به خاطر تصمیمات اشتباه برخی از مسئولین در گذشته، چند میلیارد تومان باید برای جبران خسارت این خاکریز هزینه شود.
پل میانگذر نقشی در خشکی دریاچه ارومیه ندارد
مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی با اشاره به بی‌تأثیری پل میانگذر بر خشک شدن دریاچه این شهر اظهار داشت: قبل از احداث این پل مطالعات زیست محیطی صورت گرفت و نتیجه به دست آمده از این مطالعات نشان می‌دهد که این پل در خشکی دریاچه نقشی ندارد.
فرهاد سرخوش گفت: پل میانگذر در سال 81 احداث شده و جنس ستون‌های نگه دارنده آن از شمع هستند و به همین دلیل گذر آب دریاچه از این پل به راحتی صورت می‌گیرد.
وی افزود: پس از مطالعات دلیل اصلی خشکی دریاچه ارومیه خاکریزهای دو طرف شناسایی شدند که در دست پیگیری‌های بی‌وقفه قرار گرفته و در آینده‌ای نزدیک آب گذرهایی برای رفع این حالت بحرانی احداث می‌شود.
مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی خاطر نشان کرد: سد خاکریز واقع در وسط دریاچه ارومیه هم سبب به وجود آمدن بحران خشکی در آن شده و از طرف دیگر سبب منحل شدن اکوسیستم دریاچه نیز گردیده که در آینده نزدیک با تلاش‌هایی که صورت می‌گیرد این مشکلات برطرف می شود.
دریاچه ارومیه قربانی فقدان دوراندیشی مدیریتی
حسین درویشی راننده مسیر ارومیه به تبریز است که به گفته خودش از سال 69 در این جاده تردد می‌کند، گفت: به خاطر نبودن یک راه ما مجبور بودیم مسیر یک ساعت را در 4 ساعت و از طرف خوی به تبریز برویم.
وی افزود: وقتی این خاک ریز احداث شد کسی به ضررهای آن فکر نکرد و حتی اعتراضی هم صورت نگرفت و امروز دریاچه ارومیه کتک این تصمیم اشتباه را خورده است.
درویشی گفت: بیش از 20 سال است که روزی زندگی من به دریاچه ارومیه گره خورده است و در تمامی این سال‌ها لحظه‌به‌لحظه شاهد جان دادن آن بودم.
کسی به فکر دریاچه ارومیه نیست
احسان رضایی از شهروندان بازدیدکننده از دریاچه ارومیه نیز در این باره گفت: خاکریز یا پل میانگذر دریاچه ارومیه بهانه است و مسئولان با متهم کردن یکدیگر فقط می‌خواهند بگویند که خشک شدن این دریاچه ربطی به دوره مدیریتی من ندارد و هیچ یک از آن‌ها حاضر نیستند اشتباه خود را قبول کنند.
وی افزود: هر کسی که حتی یک کلاس هم سواد نداشته باشد این موضوع را درک می‌کند که اگر جریان آب قطع شود قطعاً یک طرف آن خشک می‌شود و این موضوع را همگان بارها در زمین‌های کشاورزی مشاهده کرده‌اند و ساختار پیچیده‌ای ندارد و ریختن خاکریز در وسط دریاچه ارومیه کار هرکدام از مسئولین و مهندسان باشد، نسبت به این اشتباه بزرگ باید پاسخ‌گو باشند.
رضایی خاطرنشان کرد: متأسفانه مردم هم در این زمینه بی‌تقصیر نیستند و فقط شعار زنده نگه داشتن دریاچه ارومیه بگوش می‌رسد ولی در عمل کار انجام شده قابل قبولی مشاهده نمی‌شود.
گزارش از یوسف عباسی و پروین ملحمی
انتهای پیام/
