به گزارش آذرمغان گرمی، موضوع «امنیت» و «احساس امنیت» دو موضوع پیچیده ی مرتبط به هم و در عین حال مستقل از هم هستند به این معنی که در جامعه ای ممکن است امنیت وجود داشته باشد، اما شهروندان احساس امنیت نکنند بنابراین در عین حال که وجود امنیت در جامعه مهم و اساسی است اما احساس امنیت از آن مهمتر به نظر می رسد.

نهادهای متعدد در حوزه های مختلف برای ایجاد امنیت تلاش می کنند اما، تلاش برای احساس امنیت در جامعه از جمله کارکردهای رسانه ها به شمار می رود. رسانه ها به ویژه در عصر حاضر نقش محوری در شکل گیری افکار عمومی دارند. اگر رسانه های جریان اصلی، واقعیتی غیرواقعی در جامعه و افکار عمومی ایجاد نمایند، جز اهتمام خود همان رسانه ها برای حذف آن واقعیت مصنوعی از اذهان، تضمینی وجود نخواهند داشت هر چند که مشخص نیست خود رسانه های جریان اصلی هم تا چه اندازه بتوانند افکار عمومی شکل گرفته را به حالت قبلی برگردانند چرا که اخبار قبلی ذهن ها و روح ها را تحت تاثیر قرار داده است. در واقع رسانه ها می توانند بازتابی غیرواقعی را در جامعه برجسته نمایند.

توسعه احساس امنیت در جامعه به عنوان یکی از وظایف اخلاقی روزنامه نگاری رسمی است. با گسترش شبکه های اجتماعی موبایلی، بسیاری از افراد خود را، بدون داشتن سابقه و مهارت، در کار اطلاع رسانی سهیم کرده اند و با تولید یا بازنشر محتوا تلاش دارند در افکار عمومی موثر باشند. لذا در حوادث متعدد شاهد انتشار اخبار و محتواهای متعددی هستیم.

روزنامه نگاری رسمی معمولاً با مراجعه به منابع اصلی خبر در هر حوزه (اعم از مدیران و متخصصان) نسبت به تولید محتوا یا اصلاح محتواهای اشتباه و غلط انتشار یافته اقدام می کند اما، امروزه میلیون ها محتوا در معرض دید عموم قرار می گیرد که تشخیص صحت و سقم آن ها برای مخاطب سخت بوده و اعوجاج ذهنی گسترده ای را پدید می آورد.

برای نمونه و در روزهای اخیر، در رابطه با کرونا، اخبار و شایعات متعددی مطرح می شود ویدیوها، فتوتیترها، مقالات و اخبار متعددی به نقل از متخصصان، پزشکان و پژوهشگران نقل می شود که مشخص هم نیست تخصص منابع خبر صحیح باشد یا نه، اما تا حصول صحت و سقم خبر و منبع آن اثرات روانی متعددی بر جامعه حاصل می شود.

در همین راستا گاه دولت ها مجبورند به طور مدام با رصد اخبار منتشر شده در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، حالت تدافعی برای رفع شبهه  داشته باشند که کار سخت و پیچیده ای است و با امکانات محدود نمی توان فضای گسترده مجازی را رصد نمود.

لذا مخاطرات ایجاد شده از ناحیه اخبار کذب و شایعات یک بیماری مثل کرونا از خود بیماری خطرناک تر می شود چرا که اخبار کذب بر سلامت روحی و روانی شهروندان صدمه مهلکی وارد می سازد.

شایسته است برای استقرار امنیت واقعی روانی شهروندان، خود شهروندان، افراد مسوول و آگاهان از تولید، انتشار و بازنشر اخبار و محتواهای غیرواقعی، نامعلوم و بدون تایید متخصصان امر به جد خودداری کنند تا همزمان با اتمام دوره زندگی ویروس کرونا در کشور، علاوه بر سلامت جسمی شاهد روحیه شاداب و پرتحرک در جامعه باشیم.

همه باید باید دقت کنند تذکر دادن و حساس کردن جامعه به یک پدیده، با ترساندن و ناامیدی متفاوت است. هشدارها باید سازنده باشد تا تخریب کننده. به ویژه در تذکرات افراد متخصص و مسوولان باید این نکته به جد مورد توجه قرار گیرد.

انتهای پیام/